بیانیه کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت در محکومیت تعرض به دانشجويان دختر در دانشگاه های کشور

خبر تعرض به یک دانشجوی دختر در دانشگاه کرمانشاه و حمله به سالن مطالعه دختران در دانشگاه امیرکبیر که هر دو از سوی مسئولین حراست صورت پذیرفت آنقدر تکان دهنده و شرم آور است که جای هیچ سکوتی را باقی نمی گذارد. آنانکه با تکیه بر زور ادعای حراست از کیان دانشگاه را دارند خود به بزرگترین تهدید برای امنیت دانشجو و دانشگاهتبدیل شده اند. کارمند عالی مقام حراست دانشگاه رازی کرمانشاه با سوءاستفاده از قدرتی که نهادهای امنیتی تحت عنوان حراست به او اعطا کرده اند، با تهدید و ارعاب به افشای وضعیت پرونده يكي از دانشجويان دختر نزد خانواده اش، نه تنها اقدام به هتک حرمت وی کرده بلکه به ساحت دانشگاه و دانشجویان کشور توهین نموده است. از سوی دیگر حمله وحشیانه به سالن مطالعه دختران در دانشگاه امیر کبیر همگی اخباری شرآور از دانشگاههای کشور در هفته گذشته بود. این دو حادثه در حالی روی داد که چند ماه پیش نیز مسئول حراست دانشگاه علامه با سوء استفاده ای دیگر به چند دانشجوی دختر در دانشگاه علامه تعرض نمود و مسئولین به سادگی از کنار این مساله گذشتند. حال کجایند آن دین به دنیا فروشانی که با کوچکترین رفتاری خلاف سلیقه شان فریاد وااسلاما و دینخواهی شان گوش فلک را کر می کند؟! کجایند کسانی که این روزها هوادارانشان مزاح هرچند نسنجیده ی یک استاد سالخورده را دستاویز کفن پوشیدن خود و سیاه پوش نمودن دانشگاه کرده اند؟! کجایند مدعیان دین و ارزش ها؟! مایه شرم است که نوع پوشش برای آن زاهدان پر فریب اینچنین عین ارزش و قداست است ولی تعرض مسئولان دولت نهم به دختری بی پناه هتاکی و ننگ نیست. به راستی ارزش های آنان چنین است؟! سوال این است که کسانی که خود حرمت شکن عصمت و مقدساتند وکسانی که ناقضان ابتدایی ترین سطح امنیت روانی و اخلاقی اند تحت چه عنوانی خود را متولی امنیت و حراست می دانند؟ چه کسی پاسخگوی رفتار شنیع انهاست ؟ هیهات از اینهمه پلیدی و دروغ، ریا و تزویر؛ از جماعتی که از دیده شدن تار موی زنی گریبان چاک می کنند و چماق به دستانشان برای موی و روی و لباس مردم تکلیف تعیین می کنند و به بند و زنجیر و حبس حوالت می دهند، اينان كه در ظاهر با وظیفه ی برقراری امنیت و حراست از کیان علم و دانشگاه و در باطن با وظیفه ی حراست از جایگاه خود و ناصبان خود به دانشگاه تحمیل شده اند و در همین حال به پلیدترین صورتی هتک حرمت از دختران می کنند و حتی زمزمه ی اعتراضی هم از آن خیل سینه چاکان مقدسات به گوش نمی رسد! آنانی که آزادی پوشش را تاراج دین می شمارند ولی تعرض را تا حد تقبیل و تحبیب مجاز میشمارند!! این فجایع البته بی سابقه نیست. بارها و بارها شاهد آن بوده ایم که کسانی که با تکیه بر قدرتی که به گزاف در اختیارشان قرار گرفته است دست تعدی به حریم شخصی و حوزه ی خصوصی دانشجویان دراز کرده اند. اگر زنگ خطری که چند ماه پیش در دانشگاه علامه به صدا در آمد به گوش اعتبار شنیده می شد امروز شاهد تکرار چنین فاجعه ای در دانشگاه رازی نبودیم. آری، تکرار این ماجرا نشانه ایست بر گستردگی اینگونه سوء استفاده ها و مشتی است نمونه ی خروار که البته در بسیاری موارد به دلیل عواقبی که می تواند بر اشخاص مترتب باشد در پرده ی کتمان باقی می ماند و عمری سنگینی بار این تحقیر را بر آنان تحمیل می کند. امروز ما را علم بر آن نیست تا پرده از رسوایی های دیگر این مزوران قدرت پرست برداریم و توان آن نیست تا آن قدرت متمرکز فاسد را پاسخگو کنیم، اما می توانیم و حق خود می دانیم نگرانی عمیق خود را از وقوع فجایعی اینچنین که به راحتی امکان پوشیده ماندن و برملا نشدنشان هست ابراز کنیم. آیا نباید نگران سایر دختران دانشجو و باجگیری بیشرمانه ی نهاد به اصطلاح حراست بود؟ مسئولین حراست دانشگاه ها منصوبین مستقیم وزارت فخیمه هستند کسانی که پس از عبور از سد ده ها نوع گزینش و فیلترهای مورد نظر نظام به خدمت این نهادها در می آیند. ریشه ی مشکل نه تنها در انحراف این افراد است بلکه بیش و پیش از آن در اعطای قدرت مطلقی است که به آنان اجازه ی دخالت در مسائل شخصی و تسلط بر زندگی و تحصیل دانشجویان را می دهد. بر این باید اضافه نمود مسئولیت ناشناسی، بی کفایتی، بی تدبیری و جهالت مسئولان دانشگاه را که توسط نهاد انتصابي شورای عالی انقلاب فرهنگی و بدون رایزنی با اساتید و دانشجویان به این مقام منصوب می شوند. کدامین عقل سلیمی می پذیرد که زندگی و تحصیل اساتید و دانشجویان در اختیار مشتی بی فرهنگ قرار گیرد که بدون هیچ نوع نظارت یا عدالتی بتوانند بر آبرو و آینده ی استاد و دانشجو حکمرانی کنند؟ کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت ضمن اعتراض شدید به وقوع مکرر اینگونه فجایع و ضمن اعلام حمایت از اعتراض دانشجویان دانشگاه های رازی کرمانشاه و امیرکبیر و نیز اعلام همدردی با قربانیان بی گناه این فجایع، خواستار استعفای رئیس بی تدبیر رئوسای دانشگاههای رازی وامیر کبیر و برکناری ریاست حراست آن و پاسخگویی سریع و شفاف وزیر علوم نسبت به عملکرد مجموعه ی تحت امرش و مجازات قاطع و بی اغماض عاملان و مسببان این حوادث است. به دلسوزان کشور توصیه می کنیم اگر هنوز ارزشهایشان قلب ماهیت نکرده و نگران سامان مسئولیت های خطیر خود هستند ، چشم بر حرمت شکنی آشکار نپوشند و نان به خوناب ستم و هتک حیثیت دانشجویان نیالایند. و نیز بار دیگر بر این امر تأکید می کنیم که دست تطاول نهادهای گوناگون از جمله حراست، می بایست از دانشگاه کوتاه شود، خواه به تصریح قانون و خواه به تصمیم دانشجویان.