ميزگرد بررسي وقايع اخير دانشگاه اميركبير با حضور چهار فعال دانشجويي

* نيازي به انقلاب فرهنگي دوم نيست

* دانشجويان چنين مطالبي را منتشر نكردند

دبـيـر سـيـاسـي انـجـمـن اسـلامـي دانـشـجـويـان دانـشـگـاه عـلامـه طـبـاطـبـايـي با حضور در ميزگرد بررسي وقايع دانشگاه اميركبير كه در ايسنا برگزار شد، گفت: « در خصوص نشريات دانشجويي دانشگاه اميركبير اين قضيه با هيچ منطقي منطبق نيست كه اين چهار نشريه كاري را بكنند كه غير قابل دفاع بوده و به خود ضربه بزنند.»

به گزارش خبرنگار سياسي ايسنا، محمدرضا نوربخش اظهار داشت: « بر اين باورم كه اگر بخواهيم سطحي به اين قضيه و بحث انتشار مطالب موهن در نشريات بپردازيم در ابتدا اين سوال پيش مي‌آيد كه آيا انتشار اين مطالب از سوي مديران مسوول براساس خواست آن‌ها بوده يا خير و اين‌كه واقعي است يا خير؟»

وي ابراز عقيده كرد: « اين روزها نام انجمن اسلامي دانشجويان مستقل را مي‌شنويم كه مثل اين است كه ساندويچ يك شركت در كشور معروف مي‌شود سپس شركت ديگري اسمي شبيه آن را مي‌زند تا به نوعي از آن استفاده كند و امروز اين انجمن دانشجويان مستقل در عرصه‌ي جريانات سياسي مي‌خواهند جريانات قديمي را دور بزنند.»

اين فعال دانشجويي با بيان اين‌كه تحليل‌هايمان بايد براساس سيره‌ي عملي باشد، گفت: « اگر تصور كنيم فردي دوز رفتار راديكالي‌اش دو است، بعد مي‌بينيم كه به طور ناگهاني رفتار راديكالي‌اش صد در صد مي‌شود. چنين چيزي در مورد نشريات دانشجويي اميركبير اتفاق افتاد كه اين قضيه سوال‌برانگيز است و مي‌توان گفت كه انتشار اين مطالب در نشريات برخلاف سيره‌ي عملي اين افراد بوده است.»

نوربخش با تأكيد بر اين‌كه اعتقادي ندارم كه دانشجويان اين مطالب را منتشر كرده باشند، خاطرنشان كرد: « چند ماه گذشته سوالات ضمن خدمت فرهنگيان منتشر شد كه در آن موقع هيچ سينه چاكي در دانشگاه، دولت اصولگرا و بين بسيجي‌ها نداشت و آن‌چه كه در رابطه با 15 ملوان انگليسي ديدم اين افراد در مورد اعدام آنها صحبت مي‌كردند اما در رابطه با آزمون ضمن خدمت فرهنگيان هيچ واكنشي را در سطح كشور نديده‌ايم و مي‌توان گفت كه اين آزمون خوبي براي جريان اصولگرا بود.»

دبير انجمن اسلامي دانشجويان دانشكده‌ي حقوق و علوم سياسي دانشگاه علامه طباطبايي همچنين با اشاره به انتشار نشريه‌ي "موج" در چند سال گذشته، ادامه داد: « اين نشريه آن زمان در دانشگاه تيراژ محدود داشت، ولي قضيه به گونه‌اي شد كه به طور ناگهاني تيراژ بالايي منتشر و در سراسر كشور منتشر شد؛ آن زمان همه كفن‌پوش شده و آن را محكوم كردند. از اين‌رو بر اين باورم كه مي‌توان با چنين قضايايي به گونه‌اي برخورد كرد كه در جامعه سرايت نكند و بتوان در همان مكان با عوامل آن برخورد كرد.»

نوربخش ادامه داد: « در خصوص نشريات دانشجويي دانشگاه اميركبير اين قضيه با هيچ منطقي منطبق نيست كه اين چهار نشريه كاري را بكنند كه غير قابل دفاع بوده و به خود ضربه بزنند.»

اين فعال دانشجويي اضافه كرد: « بر اين باورم چون اين وقايع اخير دانشگاه اميركبير ذيل فعاليت سياسي اتفاق افتاد و بخشي از اين گروه‌ها خود را فعال سياسي معرفي مي‌كنند ابتدا بايد تكليفمان را با فعاليت سياسي در دانشگاه روشن كنيم، چراكه ما در دانشگاه اعتقاد به فعاليت سياسي داريم اما از طرفي ديگر نتايج اين فعاليت را برنمي‌تابيم و از سوي ديگر نيز مشكل كشور ما اين است كه بار سياسي احزاب به مطبوعات و دانشگاه منتقل شده و از آن‌جا كه آن‌ها به خوبي نمي‌توانند كار خود را انجام دهند اين فعاليت در مطبوعات و دانشگاه اتفاق مي‌افتد.»

وي ادامه داد: « در دانشگاه مسائل صنفي به حاشيه رفته و مسائل علمي در طرف ديگري وجود دارد و فعاليت سياسي نيز در دانشگاه به گونه‌اي است كه به عنوان مثال اگر هر كدام از طيف‌ها در دانشگاه جلسه‌اي بگذارند حداكثر صد تا 150 نفر جمع مي‌شوند و ما نبايد اين‌گونه فكر كنيم كه همه‌ي دانشجويان سياسي‌اند.»

نوربخش با تأكيد بر اين‌كه بايد فضاي تحمل را بالا برد، تصريح كرد: « اگر حد فعاليت در دانشگاه‌ها تعريف شود و ذيل آن بر اساس آموزه‌هايي حركت كنند شرايط طور ديگري خواهد بود و به نوعي مي‌توان گفت برخوردها با دانشگاه از تير 78 آغاز شد و يادمان نرود خيلي از دوستاني كه امروز در جايي ديگر مي‌بينيم كساني بودند كه در دهه‌ي 80 در دفتر تحكيم وحدت تحصن كردند و دانشجويان به آنان ناسزا مي‌گفتند؛ آن زمان اين افراد محكوم به ارتباط با بدنه‌ي نظام بودند و بايد در اين مورد تأمل كرد كه چه اتفاقي افتاد كه اين آدم‌هاي مذهبي امروز در جاي ديگري هستند.»

وي ادامه داد: « اين اتفاقات تنها مختص به دوره‌ي دولت جديد نيست و مي‌توان گفت كه به وجود آمدن طيف شيراز در دولت خاتمي اتفاق افتاد و در همان دولت به طيف علامه اجازه‌ي برگزاري جلسه‌ي سالانه را ندادند و بر اين باورم كه اين‌گونه برخوردها با دانشجويان تنها راديكاليسم را ايجاد مي‌كند.»

نوربخش با تأكيد بر اين‌كه جنبش دانشجويي نمي‌تواند نظام را تغيير دهد، خاطرنشان كرد: « در رابطه با انتشار اين مطالب در نشريات دانشجويي دانشگاه اميركبير ابتدا بايد به اين مسأله توجه كرد كه هرگاه مسأله‌ي فاسدي را مشاهده كرديم و آن را به صورت گسترده مطرح كرديم قبح آن ريخته خواهد شد. مثل بحث نشريه‌ي "موج" كه آن اتفاقات افتاد و اگر اين بحث فايده داشت امروز بايد از فوايد آن صحبت كنيم. از اين‌رو بر اين باورم كه مردمي كردن اين‌گونه مسائل مفيد نيست و بايد مخالفت‌ها را كاناليزه كرد و از رخ دادن يكسري قضايا تشنج‌زا هم‌چون ستاره‌دار كردن و راه ندادن دانشجويان به دانشگاه جلوگيري كرد.»

اين فعال دانشجويي با تأكيد بر اين‌كه مسأله‌اي را كه مي‌توان در خانه حل كرد بايد در خانه حل كنيم، ابراز عقيده كرد: « موضوع دانشگاه اميركبير از نظر من واضح نيست و بر اين باورم كه رخ دادن اين قضيه به نوعي توطئه‌اي از درون دانشگاه براي امنيتي كردن محيط اين دانشگاه است.»

دبير انجمن اسلامي دانشجويان علامه طباطبايي در رابطه با شعارهاي مطروحه از سوي برخي مبني بر انقلاب فرهنگي دوم، ابراز عقيده كرد: « اگر دوستان بر اين باورند كه كساني كه اين كارها را كرده‌اند بيش از 15 نفر نيستند پس نيازي به بحث انقلاب فرهنگي دوم نيست و اگر نياز به آرامش وجود دارد پس بايد آرامش برقرار شود و بحث انقلاب فرهنگي هيچ مفهومي ندارد؛ پس مي‌توان گفت كه اين جريان‌ها خارج از دانشگاه بوده و تنها هدفشان زمينه‌سازي براي شديد كردن برخوردها با دانشگاه است.»

نوربخش ادامه داد: « جوان 18 ساله‌اي كه وارد دانشگاه مي‌شود نمي‌تواند بار بسياري از مسائل را به دوش بكشد و از طاقت اين جماعت به دور است، اما اگر فضا را براي آن‌ها به صورت مناسب ايجاد كنيم رفتارهاي اين‌چنيني رخ نخواهد داد و مي‌توان گفت آن‌چه كه امروز اتفاق افتاده به دليل ساختار غلط است.»

وي با تأكيد بر اين‌كه بايد به انجمن‌هاي مختلف اجازه‌ي فعاليت در دانشگاه را بدهيم، گفت: « هنگامي كه تشكلي به نام بسيج دانشجويي با ساختار خود و تشكل ديگري به نام جامعه‌ي اسلامي و تشكل‌هاي ديگري كه همه اسلامي‌اند وجود دارد هنگامي كه عده‌اي دانشجو نمي‌خواهند اين‌گونه فعاليت‌ها را انجام دهند مشكل ايجاد مي‌شود، پس اگر اجازه دهيم تشكل‌هايي درست شوند و وزن سياسي براي آن‌ها مشخص كنيم آن زمان همه مي‌دانند كه چه گروهي اسلامي و چه گروهي غيراسلامي است و بر اساس آن سياست‌هاي خود را مشخص مي‌كنيم، پس بايد بعد از 28 سال كه از انقلاب اسلامي مي‌گذرد به همان حرف اوايل انقلاب كه ماركسيست‌ها هم مي‌توانند فعاليت كنند بپردازيم.»

اين فعال دانشجويي افزود: « اگر اين تشكل‌هاي دانشجويي تابلوي مشخصي داشته باشند بعد از مدتي خسته خواهند شد ولي اگر اين افراد در تشكلي منسجم نباشند همه به تشكل انجمن اسلامي مي‌پيوندند و روز به روز به تعداد آن افزوده مي‌شود.»

وي ادامه داد: « هر فردي كه در تشكلي فعاليت مي‌كند و به آن اعتقاد دارد نبايد به فرد و تشكل ديگري با مباني فكري مقابلش توهين كند و ايجاد اين فضا در دانشگاه بسياري از مشكلات را حل خواهد كرد و از سوي ديگر نيز بايد ساختار فعاليت، نحوه‌ي نظارت، چارت قانوني و تشكيلاتي تشكل‌ها تغيير كند و فضاي كنوني ساماندهي شود؛ چراكه سه دهه بر اساس اين سيستم فعاليت كرده‌ايم و خروجي آن بعد از اين سه دهه چنين چيزي است كه مي‌بينيد پس بايد سيستم ديگري را تست كنيم.»

نوربخش در ادامه اظهار داشت: « عدم اجازه انتشار به چهار نشريه دانشجويي و به طور كلي تمام نشريات دانشجويي دانشگاه اميركبير اگر براي اين چند روز و براي عدم بوجود آمدن درگيري باشد بر اساس منطق است، اما ادامه‌ي آن و عدم اجازه‌ي آن‌ها تا پايان ترم منطقي نبوده و قرار نيست كه با دانشجويان در دانشگاه‌ها مانند حزب برخورد كنند. از اين رو ما بايد بدانيم كه دانشگاه، حزب و روزنامه نيست و نشريات دانشجويي با روزنامه‌ها متفاوت مي‌شوند پس يك روزنامه‌اي كه مربوط به يك حزب است بر اساس منافع حزب خود عمل مي‌كند اما يك نشريه‌ي دانشجويي با نگاه منتقدانه خود مسائل كشور را نقد مي‌كند.»

وي با بيان اين‌كه،‌ رسالت رسانه‌ها بر اين است كه بايد تمام طيف‌ها و جناح‌ها را پوشش دهند و بر اساس آن فعاليت كنند، افزود: « رسانه‌ي دانشجويي بايد همواره حرف خود را بزند اما از سوي ديگر نيز از دانشجو مظلوم‌تر كسي وجود ندارد و هركسي قصد تسويه حساب با دانشگاه را دارد به دانشجو روي مي‌آورد و اين قضيه كه هر جناح سياسي براي نشان دادن قدرت و ضعف خود دانشگاه را به عنوان گوشت قرباني نشانه مي‌رود دانشگاه و دانشجو را متضرر خواهد كرد پس رسانه‌ها نبايد يادشان برود كه چه اتفاقاتي مي‌افتد و دانشجو تاوان چه چيزهايي را مي‌دهد.»

نوربخش ابراز عقيده كرد: « در دوران خاتمي وي تند شد اما دانشجو داخل زندان نيفتاد اما در دوران فعلي پدرانه صحبت مي‌شود ولي دانشجو وارد زندان مي‌شود.»

* مسبب وقايع كساني ازخارج دانشگاه هستند

* نشريات منتشرشده بخشي ازپروژه‌ تخريب دولت است

مسوول اطلاع‌رساني بسيج دانشجويي دانشگاه اميركبير با حضور در ميزگرد بررسي وقايع دانشگاه اميركبير كه در ايسنا برگزار شد، اظهار داشت:« ريشه‌ي اين جريانات را از زماني مي‌بينم كه جريانات سياسي خارج دانشگاه براي آنكه مقاصد خود را دنبال كند دستاويزي به غير از دانشگاه نديدند و خواستند از طريق دانشگاه به اهداف خود برسند.»

به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، حميدرضا افراشته با اشاره به انتشار چند نشريه‌ي دانشجويي با مطالب موهن در اين دانشگاه، تصريح كرد: « به عقيده‌ي ما عده‌اي در دانشگاه خواستند فضا را متشنج كنند و از اصول اصلي خارج شدند. بايد گذشته فعاليت‌هاي بعضي از تشكل‌هاي دانشجويي در اين دانشگاه را مورد ارزيابي قرار داد. آيا انجمن اسلامي اميركبير تا قبل از سال 85 يك بار در برنامه‌هاي مذهبي شركت كرده است؟ اين افراد خدايگان خوش‌خدمتي به بيگانگان بودند و نمونه‌ي واضح آن آقاي علي افشاري است.»

وي افزود: « ما شاهد بوديم علي افشاري كه ادعاي دانشجوي سياسي را داشت چگونه به وطن خود پشت كرد و به مقدسات، آرمان‌ها و وطن ما فحش داد. در دانشگاه اميركبير نشريات پسر خاله بسيار معروف بود به اين معنا كه نويسندگان يك مطلب همان سردبير نشريه‌ي دوم و مدير مسوول روزنامه‌ي سوم است. بحث چهار نشريه شبيه هم موضوع عجيبي نيست و در آمدن يك مطلب در يك نشريه بسيار سخت است چراكه آنان مطالب صحيح در اختيار ندارند و تنها موضوعات تكراري را در نشريات مختلف چاپ مي‌كنند. به عقيده‌ي من زماني كه به ذات حق تعالي در يكي از اين نشريات دانشجويي توهين مي‌شود مشخص است كه ديگر حريم خود را نمي‌دانند و به پيامبر اكرم نيز توهين مي‌كنند.»

اين فعال دانشجويي ابراز عقيده كرد: « متاسفانه حركت‌هاي وقيح و خلاف شرع در دانشگاه اميركبير بسيار زياد به چشم ‌خورده است. به فرض در سال 78 به مناسبت 8 مارس عده‌اي برنامه‌اي گذاشتند و به حضرت فاطمه توهين كردند.»

وي با اشاره به آزمون ضمن خدمت فرهنگيان بيان كرد: « در سوالات آزمون ضمن خدمت فرهنگيان به واقع طراح كج‌سليقگي انجام داده است، اما درخصوص نشريات دانشجويي اميركبير به نوعي پيامبر را غير معصوم معرفي كرده‌اند. به نظر من هر دو موضوع كار اشتباهي بوده است اما چون اين نشريات در دانشگاه اميركبير منتشر شده است و اين دانشگاه خانه‌ي ماست دانشجويان حساسيت بيشتري نسبت به اين موضوع داشته‌اند و تمام دانشجويان مسوول هستند كه از خانه‌اي كه آن را امن مي‌دانستند دفاع كنند و اجازه ندهند چنين اتفاقاتي در اين دانشگاه به وقوع بپيوندند.»

افراشته گفت: « ما افتخار مي‌كنيم كه هرگاه انجمن غيرقانوني در دانشگاه توهيني انجام داده است ما ايستادگي كرده‌ايم و اين اولين باري نيست كه ما واكنش نشان مي‌دهيم. من ريشه‌ي اين جريانات را از زماني مي‌بينم كه جريانات سياسي خارج دانشگاه براي آنكه مقاصد خود را دنبال كند دستاويزي به غير از دانشگاه نديدند و خواستند از طريق دانشگاه به اهداف خود برسند. به عقيده‌ي من دوم خرداد تجربه‌ي خوبي بود كه عده‌اي دانشگاه را به نوعي بستر حوادثي كردند كه در جامعه اتفاق مي‌افتاد و آنهايي كه بيرون بودند خوب دانستند كه اگر بخواهند با مردم رو در رو مواجه داشته ‌باشند مطمئنا مانند گذشته طرد مي‌شوند، از اين رو چاره‌اي نداشتند جز اينكه به دانشگاه متوسل شوند.»

وي افزود:« ما در اتفاقي كه با ورود آقاي احمدي‌نژاد در دانشگاه اميركبير افتاد، شاهد بوديم كه دو هزار نفر در سالن حضور داشتند اما صد نفر سعي كردند فضا را شلوغ و ملتهب كنند و زماني كه اين پروژه به فرجام نرسيد خواستند از راه ديگري وارد شوند. از اين رو به نشريات دانشجويي دانشگاه اميركبير روي آوردند. نشريات منتشر شده قسمتي از پروژه‌اي است كه دولت را تخريب كند. عوامل بيروني دانشگاه را بهترين مكان براي عملي كردن خواسته‌هاي خود مي‌دانند چراكه دانشجويان جوان هستند، تحريك مي‌شوند و در دانشگاه مي‌توانند تبليغات زيادي انجام دهند.»

اين فعال دانشجويي ادامه داد: « به عقيده‌ من شروع اين جريان از زماني بود كه جريان التقاطي بعد از دوم خرداد در دانشگاه‌ها شروع به كار كردند. مسبب اين نشريات را من چهار نفر دانشجوي دانشگاه اميركبير نمي‌دانم بلكه به عقيده‌ي من كساني خارج از دانشگاه هستند كه دانشگاه را الگوي حزبي خود مي‌دانند و مي‌خواهند به خواسته‌هاي خود برسند.»

اين عضو بسيج دانشجويي دانشگاه اميركبير اظهار داشت: «اگر قرار است حكمي براي اين افراد صادر شود بايد براي كسي باشد كه فتنه را به پا كرده است. دشمنان ما آنقدر كم خردانه عمل مي‌كنند كه رد پاي آنها هميشه باقي مي‌ماند. دوستان خارج از دانشگاه به اندازه‌اي ناشيانه عمل كردند كه كلي رد پا بر جاي مانده است. از مطالبي كه در يك سايت آنها منتشر شد مشخص است كه اين برنامه كاملا از قبل برنامه‌ريزي شده است.»

مسوول اطلاع‌رساني بسيج دانشجويي دانشگاه اميركبير گفت: « به عقيده‌ي من جرياني كه خود را قائل به انجمن مي‌دانند برخوردهاي درست انجام نمي‌دهند چراكه اين افراد كارهاي خشونت‌آميزي انجام مي‌دهند و در چند روز گذشته شاهد بوديم كه در دانشگاه فضا را متشنج كرده و انتظامات دانشگاه را مجروح مي‌كنند. به واقع چه توقعي مي‌توان از اين افراد داشت؟»

وي با اشاره به دانشجويان ممنوع‌الورود دانشگاه اميركبير ابراز عقيده كرد: «دانشجويي كه چند ترم مشروط است و اخراج آموزشي شده را به عنوان اخراج سياسي جلوه مي‌دهند.»

اين فعال دانشجويي بيان كرد: « آقاي علي عزيزي سال 80 وارد دانشگاه شده و در حال حاضر فارغ‌التحصيل است. از اين‌رو اجازه‌ي ورود به دانشگاه را ندارد. اين فرد با موتور و كلاه كاسكت به طور غير قانوني وارد دانشگاه مي‌شود. خط قرمز راديكال‌هاي فعاليت سياسي در دانشگاه اميركبير بعضا از كمونيسم و مواد مخدر گذشته است. به عقيده‌ي من همه‌ي افراد بايد نسبت به چنين مسائل واكنش نشان دهند چراكه فردي كه در شهرستان زندگي مي‌كند ماليات و پول نفت را در اختيار دانشجويي قرار مي‌دهد و درس بخواند تا بتواند به كشور خود خدمت كند.»

افراشته اظهار داشت: « دانشگاه فارغ از جريانات سياسي كه خارج از محيط دانشگاه اتفاق مي‌افتد بايد به وظيفه‌ي خود عمل كند. به عقيده‌ي من دانشجو بايد آرمان‌خواه باشد، آرماني فكر و مطالبه كند. فضاي دانشگاه فارغ از جريانات سياسي بايد مستقل بوده و سعي داشت تا كار فرهنگي در دانشگاه بستر مناسبي پيدا كند تا فضا با كار فرهنگي پيش رود چراكه نتيجه‌ي آن نسلي نخبه است كه در آينده شئونات سياسي، اجتماعي كشور مي‌شوند.»

وي با اشاره به فضاي نشريات دانشجويي در دانشگاه ابراز عقيده كرد: «بايد در فضاي حاكم بر نشريات دانشجويي بازنگري صورت گيرد چراكه وقتي ملاك‌ها درست نباشد فضاي نشريات بسيار ناآگاهانه خواهد بود. فضاي نشريات بايد به گونه‌اي باشد كه در عين اينكه استقلال دانشجو و آرمانگرايي آن حفظ مي‌شود به اصول اصلي عمل گردد.»

مسوول اطلاع‌رساني بسيج دانشجويي دانشگاه اميركبير گفت: « ما بايد فاصله‌ي نخبگان و دانشگاهيان را با مردم كم كنيم و دانشجويان خواسته‌هاي مردم را مطالبه كنند و در چنين شرايطي است كه حاكميت مي‌تواند خواسته‌هاي مردم را برآورده كند. دانشگاه بايد در راستاي نياز و خواست مردم گام بردارد و اگر رويكرد سياسي مي‌گيريم بايد رويكرد مردمي باشد و مطمئنا مردم جزء عدالت و اسلام چيز ديگري نمي‌خواهند. مشكلات مردم جز با توليد علم، كار پژوهشي و كار علمي حل نمي‌شود.»

وي با اشاره به نشريات دانشجويي دانشگاه اميركبير تصريح كرد: « در روندي كه در چند وقت گذشته در دانشگاه اميركبير شاهد بوديم بهتر است در شرايط فعلي نشريات دانشجويي منتشر نگردند چراكه فضاي دانشگاه ملتهب و كار نشرياتي كردن در اين فضا بسيار سخت است. بهتر است در شرايط فعلي نشريات دانشجويي در دانشگاه اميركبير منتشر نشود تا در نشريات دانشجويي بازنگري صورت بگيرد.»

اين فعال دانشجويي با اشاره به نقش مهم رسانه‌ها در انعكاس اخبار اينگونه وقايع، بيان كرد: «رسانه نقش بسزايي در فضاي جامعه دارد. از اينرو رسانه‌ها بايد مطالب را به درستي منتقل كنند. به عقيده‌ي من خبرگزاري ايسنا در اين مدت اخبار دانشگاه اميركبير را به خوبي انتشار داده و مطالب به خوبي بازگو شده است.»

* انتشار اين مطالب انتحار سياسي بوده است

* بعيد است نوشته‌هايي كه در اين نشريات منتشر شده توسط مديران مسوول آن‌ها اتفاق افتاده باشد

در ادامه‌ي اين ميزگرد حسين نقاشي، دبير انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران و علوم پزشكي، با اشاره به حوادث اخير دانشگاه اميركبير، اظهار داشت:« فضاي دانشگاه اميركبير از سال‌هاي گذشته نسبت به فضاهاي دانشگاه‌هاي ديگر عملگرايانه‌تر و به نوعي راديكال‌تر است. دانشگاه‌ها و تشكل‌هاي دانشجويي داراي سنت‌هاي فكري جاري هستند و زماني كه به عنوان دانشجوي سال اول وارد اين فضا مي‌شوند وجود نامرئي اين فضا القاهايي را به فرد منتقل مي‌كند. به نظر من دانشگاه اميركبير اين فضاي راديكاليزه را در تمام ايام داشته و تا به امروز نيز آن را حفظ كرده است.»

وي افزود: « به طور متعدد در بعضي از نشريات دانشجويي دانشگاه اميركبير گفتمان راديكال وجود داشته است و بنده در بعضي از نشريات دانشجويي در دانشگاه اميركبير شاهد چنين فضايي بوده‌ام اما به عقيده‌ي من هيات‌هاي نظارت بر نشريات داخل دانشگاه‌ها مي‌توانند موظفند و مي‌توانند بر نشريات دانشجويي دانشگاه نظارت داشته باشند. در هيات‌هاي نظارت داخل دانشگاه سه عضو دانشجويي وجود دارد از اين رو هر گروهي اگر شاكي نشريه‌اي است بهترين مرجع صالح براي رسيدگي هيات‌هاي نظارت هستند. خارج از ضوابط برخورد كردن روال غيرقانوني را به وجود مي‌آورد و وجود قراردادهاي اجتماعي را خواهد شكست.»

اين فعال دانشجويي ادامه داد: « رفتارهاي فراقانوني كه در دانشگاه‌هاي كشور با برخي از نشريات منتقد صورت گرفته آغازگر اپوزسيوني شدن گشته است. مجموعه‌ي انجمن تهران هزينه‌ي مخالفت‌هاي خود را بسياري از گروه‌هاي تند داده است اما اعتقاد داريم كه چنين اتفاق‌هايي انحراف‌هاي خودساخته و خودانگيخته نيست بلكه فشارها و جريان‌هاي حذفي باعث چنين عملكردهايي مي‌شوند. انسان‌ها به ذات پليد نيستند بلكه فشارهاي قانوني و حتي فراقانوني افراد را در معاند كردن يا معاندسازي جهت مي‌دهد.»

وي تصريح كرد: « به نظر من بعيد به نظر مي‌رسد نوشته‌هايي كه در اين نشريات منتشر شده توسط مديران مسوول و سردبيرهاي آن اتفاق افتاده باشد، چراكه فضاي اميركبير از يك ماه پيش ملتهب بود و به عقيده‌ي من اين انتحار سياسي است كه كسي در چنين فضايي بخواهد توهين‌هايي به اين صورت انجام دهد. كساني كه آن نشريات دانشجويي را پخش كردند گفتمان راديكاليزه داشتند و از نظر من اين عمل انتحار سياسي بوده و بعيد به نظر مي‌رسد توسط دانشجويان و مدير مسوولان اين نشريه باشد. بوي آن مي‌آيد كه عده‌اي براي به انزوا كشاندن فضاي فعاليت دانشجويي اين عمل را انجام داده‌اند.»

اين فعال دانشجويي بيان كرد: « به نظر من منطقي نمي‌رسد كه فضاي فعلي نرمال باشد چراكه دو راديكاليزم در اين جريان مقابل هم قرار گرفته‌اند و ناخودآگاه عمليات رواني به وجود آمده كه دو بال يك قيچي يكي از بيرون و يكي از درون است و يك نفر ندانسته و طرف ديگر دانسته از آن راديكاليزم كور استفاده مي‌كند. عده‌اي مي‌خواهند فضا را به سمت و سويي ببرند كه پاك‌سازي صورت بگيرد.»

وي افزود: « متاسفانه بعضي نيروهاي راديكال‌ها در دانشگاه‌ها ساختارشكن هستند و بدون خودآگاهي وسيله‌ي ابزاري شدند كه در جهت نيروهاي خاص حركت مي‌كنند و استفاده‌ي كاملي از دانشجويان كرده‌اند. اميدوارم زماني دانشجويان به عقلانيت سياسي برسند كه ابزار دست نيروهايي نشوند كه مي‌خواهند فضاي دانشگاه را بسته‌تر كنند و روال سياسي جامعه‌ي توسعه‌يافته را چه از نظر اقتصادي و سياسي با اين نوع سنگ‌اندازي‌ها و رفتارهاي غلط به عقب ‌اندازند. ما شاهد بوده‌ايم كه جريان مقابل از اين موضوع به خوبي استفاده كرده است تا به روند اصلاح‌طلبي و عقلانيت سياسي كه مي‌تواند منجر به توسعه‌ي سياسي پايدار شود، لطمه وارد كند.»

نقاشي گفت: « اگر فضاي دانشگاه چندپارچه شود و تنها به دنبال صداي يكپارچه شنيدن از دانشگاه‌ها باشيم، درست نيست. اگر تعبير ما از اتحاد ملي و انسجام اسلامي اين باشد كه اتحاد را در تكثر در عين حفظ شئون و احترام به يكديگر بدانيم بسياري از مشكلات حل مي‌گردد. من معتقدم بسياري از گرايش‌هاي موجود در جامعه‌ي دانشگاهي و مردمي ما جايگاه خاصي ندارد پس چه بهتر با مجال دادن به آنها در چارچوب قانوني و حق قائل شدن براي اين افراد بسياري از مشكلات را از بين برد. اگر مديريت دانشگاه‌ها به اين نتيجه برسد كه نيروهاي اقليت در دانشگاه‌ها را سازماندهي و ساختارمند كنند رفته رفته آنها خود مضمحل مي‌شوند و بعد از مدتي دچار راديكاليزه مي‌گردند و دانشجويان آنها را نمي‌پذيرند.»

وي با اشاره به اجازه‌ي منتشر نشدن نشريات دانشجويي درون دانشگاه اميركبير تا اطلاع ثانوي گفت: « اميدوارم فضاي دانشگاه اميركبير آرام شود تا نشريات دانشجويي انتشار پيدا كند. به نظر من بستن فضا و لغو انتشار نشريات دانشجويي نمي‌تواند جوابگوي نيازهاي دانشجويان باشد اما اگر فضاي متشنج است و بستن اين نشريات به سمت بهبود مي‌رود بهتر است تا مدتي نشريات انتشار پيدا نكنند اما اصل بر اين است كه نشريات دانشجويي هميشه منتشر شوند تا نيازهاي دانشجويان و حرف‌هاي آنها در آنجا بازگو شود چراكه اگر اينگونه نباشد فضا و محدوديت رسانه‌اي وجود داشته باشد فضا به سمت شب‌نامه كشيده مي‌شود.»

نقاشي با تاكيد بر نقش رسانه‌ها در انعكاس اخبار اين وقايع بيان كرد: « به عقيده‌ي من بايد هميشه شفافيت اطلاع‌رساني در تمام رسانه‌ها وجود داشته باشد. بنده در خصوص مسايل اميركبير اخبار را از طريق سايت ايسنا و ايلنا چك مي‌كردم و روزنامه‌ها را كاملا نخواندم چراكه اكثر مربوط به طيف خاصي است. خبرگزاري ايسنا خبرها را كاملا پوشش داده است و تمام جريانات دانشگاه را به نحو احسن بيان كرده است. من اميدوارم رسانه‌ها بتوانند رسالت خود را به درستي انجام دهند. چرا كه تمام اخبار آرشيو مي‌شود و آنها مستندهاي تاريخي هستند كه آيندگان آنها را بازبيني مي‌كنند.»

* ريشه‌ي اين جريان‌هاي التقاطي در آن طرف مرزهاست

* سيستمي از بيرون با سوءاستفاده از دانشجويان اين قضايا را فرماندهي مي‌كند

به گزارش ايسنا، در ادامه‌ي اين ميزگرد قائم مقام بسيج دانشجويي دانشگاه اميركبير خطاب به نوربخش، گفت: « لازم بود كه فضاي دانشگاه و نشريات دانشجويي را بيشتر مطالعه كنيم. در روز شنبه 30 عنوان نشريه با مفاهيم موهن منتشر شد و كسي آن را تكذيب نكرد و تنها توهين به ائمه و كاريكاتور نداشت پس جاي تعجب نيست كه 4 نشريه به طور همزمان اين مطالب را انتشار بدهند؛ البته اين نشريه‌ها كار دانشجويي نيست و حتي آن 30 نشريه قبلي با مطالب‌شان نيز كار دانشجو نمي‌باشد. بر اين باورم كه در اين جريان، جرياني از دانشجويان سوءاستفاده مي‌كنند.»

مهدي چراغي ابراز عقيده كرد: « عده‌اي كه از لحاظ درسي داراي مشكل هستند داعيه‌دار اين نشريات‌اند و از سوي ديگر نيز اين افراد كه قصد برگزاري انتخابات غيرقانوني انجمن اسلامي را داشتند 17 اسم را منتشر مي‌كنند كه 3 نفر از اين افراد اعلام مي‌كنند از اسم ما سوءاستفاده شده و ما از آن اطلاعي نداريم يك نفر از اين 17 اسم در دوران تعليق به سر مي‌برد و فردي ديگر نيز كمونيست است، پس در اين‌جا اين سوال پيش مي‌آيد كه اين چه انجمن اسلامي است كه داراي افراد سوسياليست و كمونيست است.»

اين فعال دانشجويي ادامه داد: « انتشار اين مطالب از سوي مديرمسوول نشريات نيست، چراكه ما با برخي از اين افراد هم‌اتاقي هستيم و آن‌ها جزء ساده‌ترين افراد هستند مثل قصابان كه به خاطر انتشار نشريه "سحر" بازداشت شده است. وي بچه شهرستاني ساده‌اي است كه روز اولي بود كه در دانشگاه وارد شد در اين فضاها نبود و برخي از سادگيش استفاده كردند.»

چراغي با بيان اين‌كه ريشه‌ي اين جريان‌هاي التقاطي در آن طرف مرزهاست، ابراز عقيده كرد: «صبح همان روز كه اين نشريات قرار بود منتشر شود يك سايت مطالبي و بيانيه‌اي كه كار اين افراد نيست را منتشر و بعد از آن اعلام كرد كه دليل اعلام آن در اين ساعت به خاطر مشكل ساعت، سرور و غيره بوده است كه يكي از دوستان ما كه درباره‌ي شبكه مطالعه كرد اختلاف ساعت بين 10 و 39 دقيقه با 16 و 30 دقيقه كه آن‌ها عنوان مي‌كنند اين اختلاف ساعت تنها در بين نقطه‌اي كه اصلا خشكي وجود ندارد است و اين كارها به نوعي دست و پا زدن براي دفاع از خودشان است.»

اين فعال دانشجويي ابراز عقيده كرد: « جرياني كه در دانشگاه اميركبير شكل گرفته است بارها مورد سوءاستفاده جريان‌هاي سياسي بوده و اين جريان پشتوانه‌ي دانشجويي ندارد، به طور مثال يكشنبه‌ي هفته گذشته آنها در فراخواني اعلام كردند قرار است غذا را در صحن دانشگاه بخورند و در آن روز ديديم كه حتي به اندازه‌ي يك قاليچه‌ي 9 متري نيز دانشجو جمع نشده بود، از اين رو جرياني كه اين افراد را فرماندهي مي‌كند به اين نتيجه رسيده كه بايد با برنامه‌اي و يكسري اهداف مثل به تشنج كشيدن فضاي دانخلي كشور و به چالش كشيدن دولت تجديد قوا كند.»

وي ادامه داد: « بر اساس تحليل‌هايمان به اين نتيجه رسيديم كه يكي از اهداف اين افراد به دليل فشارهاي موجود به ايران قطعنامه‌هاي اخير شوراي امنيت و مسائلي از اين قبيل است كه آن‌ها مي‌خواهند بر اساس اين اهداف فعاليت كنند كه خوشبختانه اين پروژه با حضور بچه مذهبي‌هاي دانشگاه شكست خورد و آن‌ها درصدد بودند كه درگيري را در دانشگاه ايجاد كنند كه با هوشياري بچه مذهبي‌ها چنين اتفاقي رخ نداد و آن‌ها شكست خوردند.»

چراغي ابراز عقيده كرد: «هنگامي كه آن‌ها پشتوانه‌اي را براي خود نمي‌بينند براي جمع كردن جرياني براي خود به هوچي‌گري روي مي‌آورند و در اين وقايع اخير نيز آن‌ها براي جمع كردن جمعيت دعوا راه مي‌انداختند و اين عمليات انتحاري‌اي كه آن‌ها با هدف احياء خود انجام مي‌دهند، شكست خورده است.»

اين فعال دانشجويي با تأكيد بر اين‌كه اولين هدفمان را بايد بر اساس حفظ آرامش دانشگاه تنظيم كنيم، گفت: « اين جريان به دنبال بهم زدن آرامش دانشگاه است كه چند روز گذشته با درگير شدن با انتظامات و شكستن شيشه‌هايي و كارهايي همچون صندوق رأي در صحن دانشگاه گذاشته كه بچه‌هاي انجمن نمي‌گذارند چنين اتفاقي بيفتد، تنها قصدشان متشنج كردن دانشگاه است كه در اين راه نيز موفق نشده‌اند از اين رو بر اين باورم كه اين افراد ساكت نخواهند شد و به سادگي اين فضا را رها نمي‌كنند.»

چراغي با بيان اين‌كه سيستمي از بيرون با سوءاستفاده از دانشجويان اين قضايا را فرماندهي مي‌كند، اظهار داشت: «دانشجويان بايد تنها تحليل خود را بالا ببرند و بر استقلال دانشگاه و دانشجو تأكيد كنند، چراكه ما در دانشگاه شاهديم كه جريان‌هايي كه فكر نمي‌كنند و تنها براساس افكار تزريق شده به آن‌ها فعاليت مي‌كنند تنها از فكر آنها سوءاستفاده مي‌شود و اين قضايا باعث شد كه ما فكر كنيم كه چقدر برخي افراد بدبخت هستند كه دنبال ماركسيست و كمونيستي مي‌روند كه صاحب‌هاي آن از آن دست كشيده‌اند و اين تحقير دانشجوي ايراني است كه بگويد يك دانشجوي كمونيست است.»

قائم مقام بسيج دانشجويي دانشگاه اميركبير با بيان اين‌كه حدود 169 نشريه دانشجويي در اين دانشگاه منتشر مي‌شود، خاطرنشان كرد: « اين تعداد نشريه نصف آن منتسب به يك طيف و نصف ديگرش منتسب به طيف ديگر است، به نوعي مي‌توان گفت كه در دانشگاه اميركبير فضاي دو قطبي وجود دارد و فضاي نقد و بررسي بهانه‌اي است، از اين رو توقيف شدن نشريات دانشجويي تصميم خاصي است كه دانشگاه و كميته‌ي ناظر بر نشريات دانشجويي كه نماينده‌ي دانشجويان نيز در آن وجود دارد با توجه به شرايط موجود گرفت و دوستان ما كه به قانون‌شكني پرداخته‌اند باعث شده‌اند كه نشريات منتشر نشوند و متأسفانه كماكان نيز به كار خود ادامه مي‌دهند.»

چراغي با ابراز اين عقيده كه بعضي از رسانه‌هاي خبري اخباري يكطرفه را منتشر مي‌كند، گفت: « ما اخبار بدون جهت‌گيري سياسي و عادلانه را از رسانه‌ها به خصوص از خبرگزاري دانشجويان ايران انتظار داريم. به طور كلي سياست‌هاي خبري ايسنا عادلانه‌تر شده است.